Mark & Marijke Reisverslagen

Breinwave - Ameland naar Juist

Vandaag dan wel buitenom. We gaan ongeveer 12 uur varen om bij hoog water aan te komen in de haven van Juist. Veel speling is daar niet want ook in de haven daar val je helemaal droog. Er is heel weinig wind, zodat we het na een paar pogingen met de code-0 maar opgeven en gewoon op de motor varen met het grootzeiltje als steunzeil. De golven zijn inmiddels ook weer bedaard zodat het een heel relaxed tochtje wordt. Hier hoef je tenminste niet continu op te letten of je niet vastloopt of ergens tegenaan vaart. Wel kost het telkens een hoop tijd om door een veilig gat om het eiland van het wad op open zee te komen. Na 5 uur varen gaan we nog steeds langs de kust van Ameland naar het oosten. Wel lekker zo in het zonnetje achter het stuur en door de tent helemaal uit de wind.

Nu we voor het eerst op zee zijn proberen we ook meteen de watermaker uit. Die hadden we wel al in de haven getest met de meneer van het watermakerbedrijf en daar ging alles prima. Nu die echt water moet maken laat hij het echter afweten. Ik denk dat het geen groot probleem gaat zijn, zal wel iets met ontluchten of zo te maken hebben, maar mijn pogingen om het onderweg op te lossen mislukken vooralsnog. Morgen maar even bellen. Dat blijft wel lastig met zo’n boot, er zitten zoveel verschillende dingen op met een volledig eigen specialisme dat je voor veel probleempjes telkens weer bij iemand anders terecht moet.

 

De problemen met de wifi kun je op een gegeven moment gewoon laten zitten, maar de watermaker is toch wel handig. Dat geldt zeker voor de motoren, de rechtermotor heeft er bij aankomst op Juist opeens weer geen zin meer in (deze keer nadat we aangelegd hebben). Deze keer gaat hij niet meer aan. Blijft typisch want hij deed het de hele dag prima. Morgen ook maar even kijken wie ons daarmee kan helpen. Als het goed is is het allemaal garantie en het houd je in ieder geval bezig zo deze dagen.

 

 

Terwijl ik dit schrijf zakt het water langzaam onder ons weg. We staan al een paar uurtjes op de kiel in de modder en dat brengt dan weer nieuwe dingen met zich mee. Hoe ver zullen de drijfsteigers meezakken met het water. Zijn de lijnen dan lang genoeg? En zijn ze dan morgenochtend als het water weer omhoog komt weer niet te lang? Kunnen we met het trappetje aan de zijkant nog op de steiger komen of wordt het straks eerder Tarzan en Jane zwierend aan een val naar de wal? Ik ga nog even kijken hoe het buiten is en dan ook lekker slapen. Morgen als het goed is in ieder geval nog even hier bij de Murphy & Nye winkel shoppen, we zijn al eens vaker hier op de Duitse wadden geweest in de tijd dat we dat nog door de lucht deden.

Breinwave - Ameland

We zaten nogal te twijfelen of we in één keer van Terschelling buitenom naar Juist zouden varen of dat we toch nog maar een paar keer binnendoor zouden gaan hoppen naar de eilanden die er nog tussen liggen. Ook Marijke was nog nooit over het wantij binnendoor naar Ameland gezeild, dus toch maar voor het “korte” tripje gekozen. Kort blijkt dan toch niet helemaal de juiste term, want binnendoor is een hoop passen en meten. Zelfs wanneer je alles vooraf goed uitrekent blijft het een inspannend verhaal.

Doordat alles in de Waddenzee zich steeds verplaatst blijft het spannend waar je wel en niet door kunt varen. De kaarten blijken soms heel betrouwbaar, maar op andere plekken klopt er echt geen barst van. Zo lang het maar opgaand tij is is aan de grond lopen niet zo’n probleem, je komt vanzelf weer los. Het vastlopen zelf valt in praktijk ook wel mee, het gaat best geleidelijk in plaats van dat je echt het gevoel hebt ergens tegenaan te varen. Het eerste wantij gaat eigenlijk perfect, het laatste stukje achter een (de enige) andere boot aan. Die blijkt echter maar 75cm diep te steken en dat blijkt bij het volgend wantij toch het verschil te maken. Na ruim een halfuur komen we weer los, om vervolgens midden in een stuk wat heel diep zou moeten zijn nog een keer vast te lopen. Beetje trial en error, en bijna bij Ameland aangekomen staat het water inmiddels zo hoog dat het laatste stukje over wad wat bij laag water droog valt soepeltjes gaat.

 

Aan het eind liggen als beloning een hele zwerm zeehonden lekker te zonnen op een zandbank net naast onze route.

De haven van Ameland wordt net verbouwd en het is er een beetje een zootje. Als we net de bocht omkomen bij het punt waar de veerboot uit Holwerd normaal aanlegt valt de rechter motor opeens onder het varen uit. Dan merk je meteen hoe makkelijk zo’n catamaran kan manoeuvreren met 2 motoren, maar hoe lastig het juist wordt wanneer het er nog maar eentje doet. We krijgen de boot niet dicht genoeg bij hoger wal voordat we er weer vanaf waaien en moeten uit pure noodzaak het maar aan de steiger er tegenover aan lager wal proberen. Met meer geluk dan wijsheid gaat dat allemaal goed en zonder schade, maar nu liggen we op de plek van een commercieel schip dat net in aantocht is. De havenmeester verteld nog dat vorig week exact hetzelfde gebeurde met een andere Lagoon, Gelukkig startte de motor uiteindelijk weer en konden we de boot nog op tijd weer aan de andere kant leggen. Rene, die ons ook volgt op Marine traffic, vroeg zich al af wat voor spelletjes we in de haven aan het spelen waren met alle spaghetti patronen die we voor jullie op internet hebben achtergelaten.

Ameland kennen we natuurlijk dankzij Martin en Rudy, dus hup de fietsjes eruit een richting Dekwikstaart. Niet te geloven, we krijgen echt 5 seconden voordat we er aan komen een appje van Rudy wat we op Ameland doen zonder hen. Denk toch dat ze een camera op hun villa met uitzicht op de duinen hebben geplaatst. Konden jullie ons ook lekker zien eten bij de strandtent van Ballum?

Breinwave - Terschelling

Alle waddenhavens hebben inmiddels bedacht dat je ook per m2 ipv per m havengeld kunt innen. Dat helpt niet echt zullen we maar zeggen. Op Terschelling zit er dan wel alles bij in, inclusief wassen en drogen, dus daar moet ik als echte Zeeuw uiteraard gebruik van maken. Normaal gesproken komen ze voor dat geld ook je bed opmaken, maar dat zit er hier niet in.

Het waait te hard om weer door te varen, maar je merkt daar op de catamaran eigenlijk niet heel veel van. De boot ligt als een huis, tijdens het varen al, maar zeker wanneer we netjes aangemeerd liggen in een haven.

 

 

We blijven sowieso nog een dagje omdat Marijke voor de zekerheid nog even bij de tandarts in Midsland langs gaat. Is in ieder geval een lekker stukje fietsen over de dijk aan het wad. Goed dat we wat hulp hebben op de fiets, zeker tegen de koude wind in terug. Verder is de dag één groot culinair hoogtepunt met lunch bij de Loods en borrelhappen bij de Walvis aan het eind van de dag.

Breinwave - Texel naar Terschelling

Prachtige ochtend, gelukkig dat ik droomde dat iemand ons wakker riep. Voor de verandering even geen wind, het voelt meteen zoals je wilt dat het in de lente voelt. Het zonnetje schijnt lekker de achterkant in.en zelfs de schapen op de dijk hebben er al zin in. Tijd voor een blokje rond de haven voordat we met het tij mee richting Terschelling gaan varen.

Mooie dag om de code-0 (grote fok maar met zeilen hebben ze overal wel weer een ander naampje voor bedacht) uit te proberen. In het begin weinig wind, en ook nog op de kont, dus kunnen we eens rustig kijken hoe dit Breinwave zeil er uit ziet. De zee is ook rustig zodat we met gemak ook de drone even op verkenning uit kunnen sturen. Daarna komen al snel prachtige zwarte buien aanzetten, waarvan de eerste ons nog ruim mist maar wel alvast een windwaarschuwing afgeeft. Goed dat we (lees de kapitein) de verleiding kon weerstaan om ook de gennaker met slurf maar even uit te proberen. Hoe dichter we naar Terschelling komen hoe harder het gaat waaien.

Bij dik 23 knopen en een mooie bui in zicht begint de baas er nerveus van te worden, en met name omdat we nog niet weten of en hoe makkelijk het zeil weer in te draaien is bij hardere wind. Je kunt de doorlopende lijn daarvoor immers niet op een lier zetten, dus het moet met het handje. Eerst de andere fok uitrollen bleek vervolgens een uitstekend idee te zijn, daarna was het een eitje. Weten we meteen dat het zeil bij ruime wind prima te handelen is, aan de wind nog maar even iets voorzichtiger zijn.

De pikzwarte buien zijn in combinatie met de zon die zich af en toe laat zien echt spectaculair, zeker zolang je er niet middenin terecht komt. Terwijl Marijke vaart probeer ik onderweg de GoFree en het wifi verder aan de praat te krijgen met hulp van Hains en wat helpdesks. Wifi lukte opeens op een mij l of 8 uit de kust, maar dat bleek later een voorbij komende veerboot te zijn. Weer wat stappen gezet vandaag, morgen weer verder. 4G doet het prima, ook midden op de Waddenzee, maar we willen graag ook de kosten beperkt houden.

Heerlijk dat we nu lekker onderweg zijn. We merken wel dat de routine die we samen hadden opgebouwd bij het ophalen van de boot in Frankrijk toch al weer wat roestig geworden is, maar we hebben er nog geen slaande ruzie over gekregen. Zelfs niet toen bij het aanleggen in Terschelling toch de lijn even in de schroef raakte. Ik was mijn wetsuit al aan het pakken maar gelukkig kon ik het zo oplossen vanaf de kant. De temperatuur van het water is net 10 graden dus dat is ons weer bespaard gebleven. De grootste ramp van vandaag was dat de Loods juist op donderdag dicht is. Op de site staat met uitzondering van vakanties maar kennelijk telt deze mei-vakantie in april daarvoor niet mee.

Dan doen we dat morgen maar, Marijke wil morgenmiddag voor de zekerheid toch nog even naar de tandarts in Midland voordat we dan zaterdagochtend vroeg richting Juist vertrekken.

Breinwave - Texel

We zijn onderweg! Hains heeft gisteren nog een volle dag werk gehad voor alle laatste dingetjes, en hij werd beloond met een pak hagel toen hij ‘s middags met de dinghy in de weer was. Alles gelukt, behalve dat we nog steeds geen goed plaatsje gevonden hebben voor de wifi booster. Het lukt inmiddels wel om ook via wifi met internet te verbinden, maar nog niet met het sterk vergrote bereik wat de bedoeling was.

Arthur & Harriette hebben ons nog goed op weg geholpen, eerst gisteren bij de Hinde in Hindelopen en Arthur vandaag door alles m.b.t. de zeilen nog een keer goed met ons door te nemen. De Code-0 zit erop, met Breinwave belettering en al, morgen eerst maar eens met wat minder wind uitproberen.

Onderweg naar Texel op Koningsdag viel na alle dramatische weersvoorspellingen helemaal niet tegen. Tot en met de sluizen bij Den Oever blijven we helemaal droog, al zien we soms pikzwarte buien net langs ons voorbij trekken. Na den Oever zijn we dan ook even de klos met zware hagelbuien en een partij flink stampen met stroom mee en wind op de kop.

We liggen nu in Oudeschild in de oude haven, aangemeerd aan de Texelstroom. De Texelstroom is een oude loodsbotter die helemaal is opgeknapt. Henk vaart er al 16 jaar op en laat ons vol trots het hele schip ook van binnen zien. Henk heeft ook stroom voor ons zodat morgenochtend ook het extra kacheltje weer aan kan.

Op de foto hieronder zie je dat we aan de achterkant van de boot inmiddels zoveel hebben ingebouwd en meegenomen dat de Breinwave al een beetje aan het steigeren is. Misschien de fietsjes dan toch maar in de voorste bakskisten proberen te stoppen?

Toch vermoeiend zo’n dag. Marijke redde het nog net in het lekkere visrestaurant het Pakhuus hier direct aan de oude haven, maar ligt inmiddels al uren te pitten. De planning is om morgen binnendoor naar Terschelling te varen en daar de voorspelde storm van vrijdag even af te wachten.

Breinwave to Norway - Stavoren

April doet wat ie wil. Dit jaar heeft April er echt zin in, en is het een stuk kouder dan het met oud en nieuw op Terschelling was. Vandaag was de snelweg tussen Sneek en Leeuwarden afgesloten vanwege de gladheid door de laag hagel die er op lag.

Het kan 's nachts bijna gaan vriezen, maar de Kabola houdt ons lekker warm aan boord. We, of eigenlijk Hains, zijn de laatste dingetjes nog aan het regelen. De watermaker is in werking gesteld, de wasmachine is getest, morgen gaat hopelijk de wifi booster ook boosten en dan kunnen we op Koningsdag de nieuwe zeilen samen met Arthur gaan uitproberen voor we daadwerkelijk naar het Noorden vertrekken.

 

Breinwave - afscheid en vertrek

Vorig weekend hebben we al van veel mensen gezellig afscheid kunnen nemen, nu gaat het dan echt gebeuren. Sander en Amy brengen ons weg, zodat we de 3e auto vol met spullen mee kunnen nemen naar de boot. Nadat we alles hebben opgeruimd en ingericht kunnen we lekker samen gezellig aan de lasagne op de boot.

De volgende dag komen Flip en Marijke met hun kleine heks ook nog even zwaaien. We hebben de kou al even getrotseerd door een rondje Stavoren over de dijk, dus geen punt om lekker binnen te blijven borrelen voordat we nog even samen naar de Visserman gaan. Achter het glas in het zonnetje lijkt het al een stuk meer op eind april.