Mark & Marijke Reisverslagen

Breinwave - Video’s Stavoren tot Bergen

 

Klik hier voor de video van deel 1 Stavoren tot Helgoland

Klik hier voor de video van deel 2 Helgoland tot Stavanger

Klik hier voor de video van deel 3 Stavanger tot Sundal

en

Klik hier voor de laatste video tot nu toe Sundal tot Bergen

Breinwave - Loosdrecht

Tone heeft ons vanochtend ook nog naar het busstation in Straume gebracht (ben er inmiddels achter dat je een au als een eu uitspreekt, beetje net als zo’n o met een slash er doorheen, want zonder slash is een o meer een oe). Binnen het uur staan we vanaf de haven op het vliegveld, inclusief een keer overstappen in Bergen.

Modern vliegveld, en we zien dat je in Noorwegen inderdaad vanuit veel plaatsen waar we langs komen naar Bergen of Oslo kunt vliegen. We zien vluchten naar Floro, Alesund, Stavanger, Kristiansand, Kristiansund, Trondheim, Bodo, Tromso en vast nog een hoop meer. KLM vliegt alleen al vier keer per dag tussen Amsterdam en Bergen.

Bij take off maken we met de Embraer van Cityhopper een scherpe bocht over links, mooi met het vleugeltje naar beneden, precies over de haven waar onze boot op ons ligt te wachten tot we weer terugkomen. Direct daarna zien we dan ook de Folgafonna gletsjer in zijn volledigheid van boven, is inderdaad een behoorlijke bonk ijs en sneeuw bij elkaar.

Kort vluchtje, leuke spandoeken bij aankomst, met de trein naar Breukelen waar Har en Rud ons even van het station komen halen (top service) en we in één streep doorrijden naar de Dikke Muis.

Daarna nog een roseetje met Harry die we op de terugweg tegenkomen tijdens zijn fitness actie van de dag. Heerlijk warm nog buiten. Morgen gaan we dan even bij Kaatje en Ineke langs.

 

Het blog gaat de komende weken dan ook even op vakantie, in de tweede helft van juni zijn we weer terug.

Breinwave - Bildoy Marina

Deel I zit er op. Onweer of niet we komen er aan. Feestjes in het vooruitzicht, iedereen weer even zien en natuurlijk meteen morgen naar de Dikke Muis. We zijn echt top geholpen hier in de Marina en we kunnen haar hier gunstig en veilig laten liggen. Met de bus naar het vliegveld en dan zijn we binnen 2 uurtjes op Schiphol.

Hopelijk kunnen we, als onze baas het goed vindt en we de lopende dingen ook uitstekend op afstand kunnen invullen zoals dat ook de afgelopen 5 weken zonder enig probleem gelukt is, snel weer terug en verder richting de Lofoten. We hebben de mooiste plekjes uit Havnguiden 4 al in de kaart gemarkeerd en hebben er dus nu al wel weer zin in. Veel nieuwe plekken maar het lijkt ook leuk om de fantastisch mooie plekken aan te doen die we eerder in 2010 met de Diamond al hebben aangedaan zoals Floro, Alesund, Bronnoysund en al die prachtige plekken op de Lofoten zelf.

De eerste 3 weken, bij het ophalen van de Lagoon 39 uit Les Sables, waren we er eigenlijk al meteen van overtuigd dat we met deze boot een prefecte keuze hebben gemaakt. Alles is ook met zijn tweeën (en bij niet al te ruig weer ook nog wel alleen) goed te mannen, en hij is ook weer niet zo groot dat je niet ook de kleinere haventjes in kunt. Als het ook maar een beetje waait gaat hij er met de nieuwe zeilen al meteen stevig van door, tenzij je al te hoog aan de wind moet varen. Met een beetje gunstige wind heb je nog steeds een prima zeilervaring en verder is de boot natuurlijk extreem comfortabel en ruim, zowel bij het varen als wanneer je lekker ergens op één van die prachtige plekken hier ligt.

Thuis nog even kijken of ik op de desktop wel mijn filmpje af kan maken, want plotseling is de preview functie van Pinnacle ermee gestopt en dat maakt het onmogelijk op mijn laptop verder te gaan. Ik kom er maar niet achter waar het aan ligt, heb zelfs het programma al opnieuw geïnstalleerd. Met andere apps zijn de video’s ook die in 4k prima af te spelen en te bekijken maar in Pinnacle weigert hij gewoon. Het voordeel is weer dat het me een hoop kramp in mijn rug en nek gaat schelen en ik nog genoeg te doen heb tijdens regenachtige herfst of winterdagen wanneer we even minder om handen hebben.

Hadebra!

Breinwave - Strusshamn

Gisteravond was het nog lang gezellig in de nachtclub tegenover onze boot. De buren kwamen pas ruim na middernacht weer terug op hun boot, en vertrokken inderdaad vanochtend net voor vieren. Die hebben net iets minder geslapen dan sommigen van ons.

Vandaag hebben we niet veel uitgevoerd. Een beetje mensjes gekeken vanaf de trampoline in het zonnetje, Formule 1 gekeken en lekker gaan eten bij Ruccola, de Italiaan in Bergen.

Met 300 door de straten van Monaco blijft toch leuk om naar te kijken, en zeker nu we allemaal zo enthousiast zijn over onze Max. Die deed het vervolgens erg goed vanaf plek 21 naar plek 9, maar uiteraard zitten daar ook risico’s aan. Leuk om te zien dat hij vervolgens wel heel teleurgesteld maar toch ook heel nuchter kan blijven reageren. Hij had zich bij mij helemaal onsterfelijk gemaakt als hij de nadruk had gelegd op het feit dat hij met name baalde van het feit dat zijn teammaatje de overwinning door de neus geboord werd. Erg onverdiend, ik snap wel dat die goedlachse Aussie nu ook een keertje niet kon lachen.

Na het eten zijn we toch alvast weer even richting de plek gevaren waar we de boot achterlaten. Daar leggen we hem morgen weer neer. Nu zijn we halverwege aangemeerd in Strusshamn.

Dit is ook een perfecte plek op een uurtje varen van Bergen, hier hadden we de boot in eerste instantie achter willen laten. We worden weer warm ontvangen, met hulp bij het aanmeren, hoe alles werkt, en zelfs met een onvervalst Noors gerecht voor heerlijke vissoep (de enige echte Jill & Tor Noorse vissoep) waar Marijke op los gaat wanneer we weer terug zijn. Tor bood zelfs aan om me te leren vis te vangen en te prepareren maar dat gaat helaas niet meer lukken voordat we terugvliegen. Wel prikken we voor de terugweg alvast even een pinnetje op de kaart wanneer zij ons uitleggen dat we al voorbij het visrestaurant gevaren zijn waarvan de kok wereldkampioen geworden is.

Breinwave - Bergen

Het probleem met de brandstof is waarschijnlijk nu definitief opgelost. Hij start weer als een zonnetje ook met een half lege tank. Op naar Bergen dus voor het weekend waarna we maandag weer terugvaren omdat Tone en Terje waarschijnlijk een plekje voor ons hebben in de haven waar we de boot mogen achterlaten.

Bergen is stad nummer 2 van Noorwegen, en je ziet op weg er naar toe (2 uurtjes varen) al overal meer bebouwing en verkeer. We zijn nu echt weer in de bewoonde wereld. Onderweg valt er nu ook op het water genoeg te zien, met snelle veerboten, nog snellere Noren met hun motorboten en een heus Noors tallship dat langs komt paraderen. De oude haven van Bergen heeft een soortgelijke opzet met die van Stavanger maar is dan nog een maatje groter. Boten kunnen langs de hele noordkade midden in de stad aanleggen, maar dan wel vaak in rijen van 5.

Wij liggen naast een schip wat wel een metertje langer is, maar ook heel veel smaller. Het schip gaat naar Svalbard (Spitsbergen) de crew wordt hier in Bergen nagenoeg volledig gewisseld. De Poolse bemanning wordt volgens ons telkens aangevuld met gasten van allerlei nationaliteiten. Stoere avonturiers dus, en dan moet je natuurlijk stoere dingen doen. Zoals midden in de nacht willen vertrekken, alsof er hier ergens een sluis te vinden is waar je nog op tijd voor moet zijn. Als ze nu niet perse toch weer eerst aan de kade hadden willen liggen om wat makkelijker hun spullen van en weer aan boord te krijgen was dat allemaal geen punt geweest. Nu betekent hun drang naar stoer doen dat mijn liefjepiefje vannacht waarschijnlijk ergens wakker gemaakt wordt. Normaal zou dit een niet te beschrijven drama zijn, maar voor collega-zeilers gelden kennelijk andere regels.

Heerlijk gegeten bij Spisekroken vanavond, al had ik even niet op het aquavit-setje gerekend bij het voorgerecht in het wijnarrangement. Blijf moeite houden met al die echte mannen drankjes die naar spiritus smaken. Het eten en de rest van de wijn gleden er wel vanzelf in. Het helpt toch enorm wanneer je in de tripadvisor top-10 staat, ze doen volgens mij 3 rondes op een avond en nog hebben we tientallen mensen onverrichterzake weer naar buiten zien lopen met hun phone in de hand op zoek naar de volgende op de lijst.

Vanmiddag voor het eerst weer een keer regen, maar komende week voorspellen ze voor Bergen 27 graden. We hebben al meer zon gezien vandaag dan Lieuwe en Eline tijdens hun hele WK Yngling hier alles bij elkaar. Gelukkig is de voorspelling voor Nederland ook goed, dus hebben we de tickets nog maar niet geannuleerd.

We hebben vandaag ook een exemplaar van Havneguiden 4 op de kop kunnen tikken zodat we ook alle haventjes en ankerplaatsjes tussen Bergen en de Noordkaap in beeld hebben. Het lukt steeds beter om ook de Noorse tekst te lezen, maar verstaan en spreken is nog echt even een ander verhaal.

Misschien blijven we hier morgen gewoon nog even een dagje liggen, toch nog even naar Max kijken en een beetje uitrusten voor de grote schoonmaakdag van maandag.

Breinwave - Dosje

We hebben vandaag weer een hoop geleerd. Het belangrijkste is denk ik dat mijn nieuwe carrière als monteur een vroege dood is gestorven. In al mijn ijver om niet opnieuw lucht in het brandstofsysteem te krijgen heb ik het schroefje waar je hem mee kan ontluchten net een keer te stevig aangedraaid. Juist ja, tot de schroef afbrak en we de motor helemaal niet meer konden gebruiken.

Les 2 was toen de kapitein me uitlegde dat dat nog niet mee ging vallen om met 1 motor van de steiger af te komen en ook nog de boot voor ons te ontwijken. Nu is dat laatste uiteindelijk gelukkig toch gelukt, omdat ik er al iets voorzichtiger van was geworden. Maar zelfs bij bladstil weer is dat met de verkeerde motor lopend helemaal niet zo makkelijk. Het roer zit voor de schroef, sturen doet hij dus pas als hij echt vaart heeft en het gevaarte puur op de voorwaartse snelheid ten opzichte van het water onderhand eens een keer naar het stuur luistert. Gelukkig was onze buurman zo vriendelijk ons een hand te helpen zodat we alsnog onderweg konden naar de dichtstbijzijnde Yanmar dealer om nu het probleem toch maar eens structureel aan te pakken. Als je eenmaal vaart hebt is varen met 1 motor een eitje. Van Uskedalen hebben we verder niets meer gezien, en ook de nauwe doorgang van het Lukksund is enigszins aan ons voorbij gegaan.

Helemaal dapper dus ook maar de code 0 weer uit, toen de wind eindelijk eens niet recht van voren kwam. Tijd voor les 3, check vooraf of alles goed vast zit. Schoot los, zeil wapperen, toch weer korte stress, maar snel opgelost doordat we hem toch gewoon konden inrollen en opgerold konden laten zakken om de schoot weer vast te maken. Toch nog even lekker mee varen op het open stukje voordat we weer het volgende sund in varen. Op dit zeil loopt hij met een beetje wind als snel harder dan op de motor en zeilend voelt het ook allemaal een heel stuk leuker, ook op de cat. Zo zijn we het open water over voordat de zeemist ons te pakken krijgt. Wel interessant om die mist vanuit zee zo te zien aanzetten op een verder strakblauwe dag.

Onderweg hebben we ook nog wel even zitten twijfelen over de Yanmar dealer. Niet dat ze niet behulpzaam was, Tone Hitsoy van Bildoy Bat og Motor, is net zoals veel Noren extreem behulpzaam. Er loopt alleen een hoogspanningskabel net voor de haven waar we moeten zijn, waarvan op de kaart staat dat hij 20m hoog hangt. Nu zijn wij ook bijna 20m, en na de tip van Hains dat je ook niet wilt dat de hoogspanning overspringt naar de top van je mast, waren we er zeker niet gerust op. Tone bezweert ons echter dat de kabels aan de oostkant van de doorgang echt een stuk hoger hangen dus zijn we er toch maar voor gegaan. Ze heeft ook iemand gevonden die bereid is ons nog vanavond te helpen, achteraf blijkt het haar vader Terje te zijn. Terje vangt ons in zijn bootje op, en controleert voor de zekerheid of er voldoende marge is met de kabels.

Aanleggen met 1 motor is op zich wel te doen als je bereid en in de gelegenheid bent om de boot zo neer te leggen dat die ene motor je naar de kant trekt wanneer je afremt in zijn achteruit. Wanneer je het belangrijker vindt dat de boot met de goede kant op de wind ligt kun je het jezelf best nog lastig maken maar het bleef beperkt tot een klein krasje zodat je kunt zien dat de boot ook echt gebruikt wordt.

Eenmaal afgemeerd wil Terje meteen aan de slag, en in notime heeft hij het hele prefilter gedemonteerd en meegenomen naar zijn werkplaats. Kennelijk kreeg hij het restant van de schroef er makkelijk uit en snel daarna zat het filter weer op zijn plaats en kregen we de motor weer gestart. Kennelijk kon hij aan de primer knop op het prefilter al zien dat er een probleem zat in de aanzuiging van de brandstof. Daar heeft hij volgens mij even 5 minuten over zitten nadenken voordat hij de leidingen en de koppelingen van de brandstofleidingen aan het filter is gaan controleren. Triomfantelijk laat hij vervolgens plasticresten zien die wellicht bij de installatie van de tank daarin terecht gekomen zijn en zich uiteindelijk in de koppeling naar het filter verzameld hebben. Hij is er heel zeker van dat dit de oorzaak is geweest van het terugkerende probleem en dat dit probleem inderdaad erger werd naarmate de tank leger en daarmee de druk lager werd. We gaan het zien, maar zijn vertrouwen dat het is opgelost werkt aanstekelijk.

Kunnen we morgen alsnog naar Bergen varen voor het weekend, als daar in het weekend tenminste genoeg plek is om aan te leggen. Op de foto’s ziet het er heel gezellig uit, en ook dit weekend is het nog lekker weer. Maandag varen we dan weer terug naar deze haven waar ze waarschijnlijk dan ook een plekje voor ons hebben om de boot te laten liggen terwijl wij in Nederland zijn.

Breinwave - Norheimsund / Uskedalen

Elke dag gebeurt er wel weer iets nieuws. Vanochtend zijn we eerst druk geweest om te kijken of we ergens gas kunnen krijgen volgens het Europeseeuropese systeem en of we de Noorse data-simkaart konden verlengen.

Dat laatste is uiteindelijk gelukt, maar makkelijk is dat niet. Opladen met een buitenlandse creditcard gaat niet, en bij alle verkooppunten die Telia opgeeft hebben ze wel prepaid refill kaartjes voor telefoon, maar niet voor data. Zelfs de lokale Telia / Netcom dealer kijkt me vaag aan. Het is aan de superaardige dame achter de receptie van het hotel te danken dat het uiteindelijk toch lukt, maar daarvoor moet zij dan wel haar eigen privéprive credit card gebruiken. Als je into conspiracy theorien bent zou je denken dat de grote telecom bedrijven met elkaar hebben afgesproken om het zo moeilijk mogelijk te maken voor buitenlanders om niet te roamen, want de grote telco’s lukt kennelijk niet wat elk papa en mama bedrijfje met een webshopje wel lukt. Maar goed, voorlopig kunnen we weer vooruit tot we weer even in NL zijn.

Het gas is nog een ander verhaal. We kunnen nog behoorlijk vooruit, we hebben nog een kilo of 9 over. Het Noorse systeem is echter weer anders, en het blijkt nog niet makkelijk om ons systeem hier ook te vinden. We moeten maar eens navragen bij Rob Wink, de man van de watermaker, die hier al heel vaak in Noorwegen heeft gevaren met zijn Lagoon. We kunnen altijd nog een Noorse fles nemen, maar dan moeten we weer een andere regulator kopen, als dat verder allemaal dan wel werkt. Eerst maar even goed uitzoeken in Bergen, daar zijn we over een paar dagen en zou wel ongeveer alles wat ze hier in Noorwegen kunnen leveren te krijgen moeten zijn.

Marijke heeft al veel tips verzameld voor waar we de boot dadelijk in Bergen kunnen laten liggen, daar zit al genoeg tussen maar de gouden tip moet denk ik nog komen.

Zoals gezegd zijn we vandaag maar eens gaan kijken hoe water er aan de achterkant uitziet. Ondanks alle watervallen die we al gezien hebben is deze toch ook wel weer heel bijzonder, vind je ook niet?

Wanneer we met de fietsjes terug komen bij de boot zijn het in eerste instantie andere mensen die problemen hebben met hun motor. Eerst het wrak wat gisteravond naast ons is komen liggen (voor de handel zegt de eigenaar), en later vanmorgen strandde er ook een Engels echtpaar zonder motor op een puntje fok bij ons aan de steiger. Leuk dat wij ook eens iemand kunnen helpen, iedereen is zo aardig voor ons. Met de dinghy slepen we de boot naar de haven en werf aan de overkant, hopelijk hebben ze het daar weten te repareren.

Tijd om weer door te varen. Onze motor heeft het nu al weer 2 weken zonder problemen volgehouden, al denkt Marijke dat er een relatie ligt met hoeveel de dieseltank nog is. Ergens komt er nog steeds lucht in het systeem, en prompt houdt hij er dan ook weer mee op wanneer we net willen vertrekken en de drone al in de lucht hangt.

Eerst maar weer even opnieuw ontluchten en dieselhappen in de motorruimte, uiteindelijk krijgen we hem zelf weer aan de praat. Zonder problemen varen we 6 uur op de rechtermotor naar Uskedalen, maar nadat we aangelegd hebben en hem ter controle nog eens starten hebben we weer hetzelfde probleem. Het is echt een top boot, dus eigenlijk gaat het nergens over om telkens over dit soort dingen te zitten klagen. Het is alleen gewoon geen lekker idee dat je er niet van op aan kunt, de volgende keer zijn de omstandigheden veel minder en heb je echt 2 motoren nodig om veilig aan te kunnen leggen.

Snel donker wordt het hier niet meer. Hieronder een foto van net voor middernacht, en om 4 uur morgenochtend is het al weer hartstikke licht en komt de zon al bijna weer op.

Breinwave - Nordheimsund

Vandaag hebben we het relatief rustig aan gedaan. Al dat werken in het buitenland gaat je ook niet in de kouwe kleren zitten. Wel de fietsjes er nog even uit, zodat we naar het meer hier achter Eidfjord en ook nog even naar het smallere uiteinde van het fjord kunnen gaan kijken. Allebei heel erg mooi, al merk je dat sommige dingen snel wennen. Voor een beetje waterval kijk je in praktijk niet meer om, het moet langzaam wel heel iets bijzonders zijn.

 

 

 

 

We gaan nu vanuit het einde van het fjord (Nr. 3 in Noorwegen) langzaam weer richting de bewoonde wereld. Dat gaat er relaxed aan toe, want we hebben stroom en wind mee en het is ‘s middags op het voordek bijna tropisch warm in het zonnetje, zeker wanneer de frisse wind van de besneeuwde bergen weer wat op de achtergrond verdwijnt. Mijn keukenprinsesje maakt heerlijke pannenkoeken voor lunch. Beetje bellen, beetje mailen en we komen de dag wel weer door.

 

Eerste stop richting Bergen is Nordheimsund, schuin aan de overkant van Jondal waar we op de heenweg gelegen hebben. Net zoals we gisteren vanaf de skipiste het fjord konden zien, kunnen we onderweg vanaf het fjord ook de lift van het skigebied zien lopen. Vanuit Nordheimsund zie je zelfs een veel groter stuk van de Folgafonna gletsjer dan we tot nu toe gezien hebben.

Aanleggen was nog even opletten. Hier op het eind van de sund loopt een smalle verbinding naar een meer wat weer wat verder landinwaarts ligt. Hier bij de gastenhaven zie je het bijna niet, maar bij de brug 100m verderop zagen we later hoe hard het stroomt.

Morgen gaan we maar eens kijken hoe water er van de achterkant uitziet.

Breinwave - Jondal / Eidfjord

Hebben we toch nog midden in de sneeuw gestaan. We zijn uiteindelijk niet gaan skiën, maar toch heel apart om met 20 graden buiten het Duitse skiteam te zien trainen op de gletsjer boven Jondal. Aan de andere kant van de lift waren de Noorse dudes aan de slag met hun snowboards, lange haar en veel te strakke blote torso’s. Topdag voor Marijke.

Al was het maar omdat we halverwege de beklimming door een paar landgenoten uitgenodigd werden om de rest van de klim maar bij hun op de achterbank door te brengen. Fietsjes op slot, zadels en accu’s er voor de zekerheid af. Goed dat we dat gedaan hebben want dan beginnen de haarspeldbochten pas. We waren zelf op de fiets al wel over de helft, maar het tweede deel was heel erg veel zwaarder (geweest).

Weer terug beneden toch besloten nog verder het fjord in te varen. Wel een heel stuk varen, weer op de motor, maar als we aan het eind van fjord in Eidfjord aanleggen onder de laatste zonnestralen van de dag is het toch weer de moeite waard geweest..

 

 

 

 

 

Breinwave - Sundal

We zijn er moe van. Vanochtend zijn we richting de zijtak van de grote gletsjer gelopen die je vanaf Sundal kunt zien. Eerste stukje kan nog op de fiets, tot aan het prachtige meertje. Weer wat geleerd vandaag, de borden wisten te melden dat ze hier in de 19e eeuw al grote blokken ijs weghakten en in heel Europa gebruikten om de vis koel te houden. Geen wonder dat die gletsjers nu een stuk korter zijn . Hoe dan ook, heerlijk hier in de natuur. Ook onderweg komen we allerlei stevige watervallen tegen die je van helemaal aan de top van de bergwand naar beneden ziet storten.

Prachtig groen om ons heen, en de zon piept er ook al regelmatig doorheen. We vermoeden al dat de gletsjer van een afstand beter zichtbaar is dan wanneer we helemaal aan de andere kant van het meer zijn aangekomen en je vanuit een heel andere hoek omhoog moet kijken. Via een andere route kun je hier ook in een uur of 4 a 5 bij één van de hutten zijn daarboven aan de rand van de grote gletsjer. Goed dat we dat niet gedaan hebben, want de luikjes gaan nu tegen negenen al bijna dicht.

We zijn ondertussen nog wel weer even naar de volgende stop gevaren, Jondal. Eerst nog even langs de grote waterval bij de ingang van het Maurangerfjord, nu schijnt de zon en kunnen we ons ook van een afstandje laten vastleggen. Blijft imposant.

Vanuit Jondal ben je in 19 km in het Fonna Glacier Skiing Center waar welgeteld 1 liftje is en 3 afdalingen in evenveel kleuren. Zouden we daar ook naartoe kunnen fietsen of is dat meer iets voor de helden uit familie en vriendenkring die het leuk vinden om zichzelf bergopwaarts te pijnigen en af te matten? Morgen maar eens even rustig kijken. Het weer blijft voorlopig top, en er is ruim 20 graden en veel zon voorspeld.