Ik kan me herinneren dat de aankomst op Bronnoysund vanuit de lucht echt betoverend was. We vlogen IFR en bij de daling kwamen we ongeveer over Torghatten (het gat in de berg) en zag je tussen de wolkenflarden al die eilandjes onder je liggen.
Met de boot is het ook nog wel aardig om daar te varen, zeker als zoals vandaag het zonnetje in eerste instantie nog schijnt en het ook nog 20 graden is. Maar als je eenmaal aangemeerd bent, het gaat regenen, en je daar maar eens een wandelingetje door het dorp maakt, ga je direct er naar uitzien om weer te vertrekken. Eén zomer hier en je overweegt serieus om er maar een einde aan te maken, over de winter wil ik niet eens nadenken.
Gelukkig zijn Stein en Marianne met hun Peggy met me meegevaren vanaf Ylvingen zodat het uiteraard alsnog super gezellig was. Het bleek ook een soort Lagoon evenement te worden nadat er ook nog een 400 binnen kwam zetten met een SAS piloot die zijn catamaran al wel gekocht had.
Wel heerlijke pizza een straatje naar achteren vanaf de haven en dan 500m naar het zuiden, kan de pizza Azteka zeker aanraden. Vanmorgen kwam het even wat minder uit omdat die Azteek net echt naar buiten wilde toen ik de haven uitvoer tussen allerlei rotsen en boeien.
Daar wordt je wel creatief van als je alleen aan het varen bent. Inmiddels weet ik precies hoe de radar werkt, hoe ik guard zones in kan stellen, en hoe ik de clutter voor de regen voldoende hoog kan zetten. In combinatie met het luik in de badkamer kom je dan een heel eind.
Sowieso leer ik zo in mijn eentje beter nadenken over de volgorde van de dingen en de touwtjes en zo. Gisteren werd er wel heel krap ingeparkeerd en toen ik om 7 uur wakker werd en de buienradar zag ben ik maar snel gaan vertrekken. Het idee was de buren niet wakker te maken, maar dat is doordat de wind net een beetje draaide vanwege de aankomende bui net niet helemaal gelukt (boem is ho). Niks aan de hand verder maar toch weer iets geleerd.
Die radar laat ik nu onderweg maar even lekker aanstaan, kan ik hem meteen even in praktijk finetunen qua instellingen. Zo moet het lukken naar Rorvik, waar Marijke maandag weer naar toe komt tenzij ik alsnog doorvaar naar Trondheim. De omstandigheden daarvoor lijken, ook op open zee, met weinig wind uit het westen draaiend naar noordwest eigenlijk heel goed maar straks nog maar een keer kijken.