Nou ja, Skorpavagen is het uiteindelijk maar eventjes geworden. Skorpa staat wel netjes aangegeven in de Havnguiden, en het lijkt er ook op dat je daar ook gewoon aan kunt leggen, naast mogelijkheden om te ankeren.
Gelukkig wordt het weer steeds beter en is het ook bijna windstil. Toch nog een beetje passen en meten om de haven in te varen (ken net). Van ankeren kan met ons eiland geen sprake zijn daarbinnen, echt veel te klein. Er is wel een aantal drijfsteigertjes beschikbaar en naast de ferrykade ook nog een paar andere stukjes kade. Eerlijk is eerlijk, het ziet er ook wel een beetje prive uit, maar op andere plaatsen was dat nooit echt een probleem.
Ik denk dat wij ook raar zouden staan kijken wanneer er opeens iemand bij ons aan de steiger aanlegt en zijn stroomkabel aan het botenhuis koppelt. Hier lijkt dat toch natuurlijker, maar kennelijk is toch niet iedereen het daar mee eens. In ieder geval de toegesnelde eigenaar van de drijfsteiger waar we net met veel moeite aangelegd hebben niet. Gaat nog allemaal best gemoedelijk, maar het is duidelijk dat het niet de bedoeling is dat we daar blijven liggen.
Hij is dan wel weer zo vriendelijk om uit te leggen dat er op de westpunt van hetzelfde eiland een gjestebrugge in aanbouw is. Er blijkt daar al een behoorlijke zeewering te zijn aangelegd en daarachter ligt een aantal drijfsteigers. We proberen de achterste daarvan maar, ook omdat daar wel stroom lijkt te zijn. Ook hier komt er al snel iemand aanrijden, maar deze meneer is de vriendelijkheid zelve. Zijn Engels is net zo goed als mijn Noors, maar we komen er toch wel ongeveer uit. Geen probleem dat we hier blijven liggen, en van betalen is geen sprake.
Gelukkig hebben we in Kalvag nog boodschappen gedaan zodat we zelf aan boord een noorse maaltijd met vissoep en walvis kunnen bereiden.
Prachtige beelden weer als de zon langzaam begint te zakken.
Reacties