Greatcircle – Porto

Uiteindelijk hebben we niet alleen A Coruna en Vigo maar ook Bayona overgeslagen en zijn we meteen Portugal in gevaren. Vanaf het moment dat we bij A Coruna de punt om voeren is de wind steeds verder toegenomen. De boot vindt het wel lekker en ook zonder code 0 sprint ze er vandoor. Bij ruim 32 knopen worden ook de golven al wat hoger en surfen we steeds sneller er vanaf. Goed dat we er voordat het donker werd een rif in gezet hebben, ook al kwam dat eerder omdat de val nog gedraaid zat. Omdat we voor de wind varen komt het niet tot een tweede rif, de apparent wind blijft maximaal op 25 knopen steken.

Florian is happy met de performance van de boot in deze omstandigheden, duidelijk beter dan een flybridge versie volgens hem. Maximaal hebben we 16,5 knoop gemeten, gemiddeld varen we rond 9 knopen. Wanneer je buiten achter het stuur zit is het ondanks de forse bries heel rustig, en ook in de salon voelt de boot geen moment gestresst. In bed in de drijvers is de ervaring in het begin net anders, daar lijkt het wel of er een zware storm is. Bij zwaarder weer op zee misschien maar gewoon op de bank gaan liggen, zeker als het licht is geeft dat een beter gevoel van hoe het er echt aan toe gaat.

Nu we de wind in de zeilen hebben maar gewoon doorvaren naar Porto. Ik kan me van 5 jaar geleden nog herinneren dat daar een groot Belgisch schip gewoon aan de kade midden in Porto lag. Laten wij dat ook maar eens proberen, we kunnen altijd nog terugvaren op de Douro naar de marina of ankerplek bij de monding.

Tijdens de aankomst over de rivier hebben we ook de nieuwe microfoons maar eens geprobeerd, zowel de richtmicrofoon met de dooie kat als het wireless setje. Ben benieuwd of het geluid daar beter door geworden is, want dat was in eerste instantie nog niet echt geweldig. Ik heb de manual ook nog niet helemaal uit, dus het kan ook aan mij en de instellingen liggen. Het eerste filmpje is al weer klaar, maar ik wacht nog even met hem openbaar zetten tot Eric van WatersportTV zijn versie maandag af heeft.

Wat een fantastische plek! Beetje oppassen met de stroming en het verval, beetje tussen de mensen door die gezellig met hun benen over de kant van de kade hangen in het zonnetje, maar dan heb je wat ook. Achterkant open zodat we aan die kant naar de zonsondergang kunnen kijken. Aan de zijkant kijken we naar alle porthuizen en aan de voorkant liggen we maar een paar honderd meter van de Pont de Luis. Een oud Portugees mannetje kwam al direct op ons af om ons te helpen met aanleggen. Hij had iets op zijn trui staan wat de indruk gaf dat hij daar een soort havenmeester is. Hij spreekt alleen Portugees, dus we kunnen meteen aan de bak. Alles bij elkaar is het geloof ik geen probleem dat we daar gaan / blijven liggen. We liggen de port-bootjes immers niet in de weg, en verder is er geen enkele boot in zicht. Ook is hij zo handig ons er op te wijzen dat we beter een stukje naar achteren kunnen gaan liggen zodat we via het ijzeren trapje wat daar in de kademuur zit ook nog aan wal kunnen .

 

Eerst maar eens de wal op en de brug over om een paar flessen witte port te scoren. Omdat we weten wat we willen kunnen we de commerciële tasting nog ontwijken maar ik heb we wel een fles witte colheita laten aanpraten… De special edition uit 1965 heb ik dan wel weer kunnen laten staan, kun je soms toch merken dat ik in Zeeland ben geboren.

We eten de pizzapunten van de bakker op op de boot bij de ondergaande zon voordat we maar eens een nachtje goed door gaan slapen, en dan ook nog samen!

Vanochtend vroeg vertrokken, in het zonnetje en onder begeleiding van onze eye in the sky. Inmiddels trekt het op weg naar Lissabon al weer wat dicht. We kijken onderweg even of we in één keer doorgaan (dan komen we morgenochtend aan) of dat we tussendoor toch nog een keer stoppen. Zondagavond moeten we in ieder geval in Cascais liggen, want daar krijgen de motoren maandagochtend al hun eerste beurt.