Lekker stukje tonijn dan maar met een lekker wijntje erbij? Kan prima toch hier voor anker bij de ondergaande zon? Toch een vermoeiende dag geweest voor iedereen dus op tijd plat.
De volgende ochtend eerst even bellen naar Lucas de havenmeester of er al plaats is in de haven van Ios. Dat gaat lukken weet hij te melden, dus verkassen we van de ankerbaai net om het hoekje richting de haven. Net voor ons is onze buurman in de 39 al vertrokken, leuk om onze ouwe boot met vol tuig voorbij te zien varen. Zij varen precies de andere kant op, zouden ze ook hun geluk in Santorini gaan proberen? Vanuit Santorini komt een kleinere veerboot net aanvaren.
Net wanneer we de haven binnenvaren zien we een andere catamaran vertrekken. Dat is helemaal mooi, want dan kunnen we aan de kade in plaats van aan de pier waar we vorige keer gelegen hebben. Ook al komt de noordenwind daar wat meer van de zijkant aanzetten, toch lig je daar een heel stuk rustiger wanneer het de komende dagen harder gaat waaien.
Dat had Nikos ook bedacht. Hij ligt met zijn Kipki van een meter of 8, waarmee hij net overgekomen is vanaf zijn Kreta op de ondankbare plek naast het open gat aan de kade. De wind staat ook nog zijn kant op en het valt niet mee de Greatcircle achteruit om de boei in te parkeren en vast te leggen voordat al het gewicht op Kipki komt.
Nikos heeft veel geschipperd op allerlei zeilboten en is daar nu helemaal klaar mee. Hij zeilt nu alleen nog voor zijn plezier. Veel andere mannen zouden minimaal nerveus of normaal gesproken geïrriteerd gereageerd hebben op zo’n nieuwe buurman, maar hij staat meteen enthousiast te helpen met afhouden. Dat is andersom ook godsonmogelijk, we zouden er helemaal niet bij kunnen.
Het wordt helemaal spannend als de mooringlijn (nog een voordeel van de kade t.o.v. de pier) bij het omhoog halen ook nog in de schroef van de linker motor terecht komt. Er zit niets anders op dan het water in om het touw er weer af te halen. Gaat alleen met het broodmes, kansloos om het op een andere manier los te krijgen. Eerst maar even aan de voorkant, dan kunnen we de boot in ieder geval aan de voorkant vastleggen zodat hij niet meer tegen de kade kan lopen. Goed idee, zeker als er weer een enorme veerboot binnen loopt en het hele spul aan de kade behoorlijk op en neer stuitert. Het duurt even, maar stukje voor stukje lukt het.
Nikos helpt nog even om de boot goed te leggen, met behulp van de lieren lukt het zelfs om helemaal vrij van zijn boot te komen. Aan de achterkant leggen we hem zover mogelijk van de kant, zodat we nog net met de loopplank aan de kant kunnen komen. Die halen we dan wel telkens weer binnen, want als hij er één keer afrolt gaat ie dat niet overleven.
Hier blijven we in ieder geval een paar dagen liggen, en los van alle stranden is rond de haven en het dorp op de heuvel ook veruit het meest te doen. Eerst maar even lunchen bij Grandma’s restaurant, en daarna wandelen we nog helemaal de berg op naar de kappelletjes op de top. Op weg daar naartoe zien we pas dat er echt een heel schattig dorp ligt aan de andere kant van de berg. We hadden tot dan toe alleen nog over alle discotheken op het party island gehoord, maar er zijn ook echt heel leuke kleine straatjes tussen alle witte huisjes.
Straatjes uiteraard vol met winkeltjes, dus moeten we de volgende dag wel terug. De officiële doelstelling is het strand aan de baai waar we eerder voor anker hebben gelegen, maar het achterliggende doel is meer dan helder. Uiteindelijk wordt die laatste doelstelling al binnen 50m van de boot ingevuld als Marijke dingen ziet hangen “waar gewoon haar naam op staat” (ik zag alleen maar “Medium” en “Hand wash” staan). Voordeel is dat we het nog even terug naar de boot kunnen brengen voordat we echt gaan wandelen. Wandelschoenen aan, dat gaat al een stuk beter dan gisteren op de slippers.
Boven de baai zien we hotel-bar-cafe-restaurant Petradi met top uitzicht en een lekker zitje. Aardiger dan de eigenaresse worden ze niet meer gemaakt. De keuken is dicht, maar ze heeft nog wel wat over van het ontbijt wat we gewoon van haar krijgen. Uitgebreide verhalen over het eiland. Over 2 jaar schijnt het ook een vliegveld te krijgen en er wordt al fors in het eiland geïnvesteerd door (een) Grieks Amerikaanse miljardair(s). Het is ook echt wel een grappig eiland, dus we kunnen ons wel voorstellen dat hier nog het een en ander mogelijk is. We krijgen ook nog een fles wijn mee van haar, afkomstig van het naburige eiland.
Die laten we nog maar even dicht, want we hebben ‘s avonds toch nog maar een keer bij Grandma’s gereserveerd, dat 2 dagen later net als veel bedrijven rond de haven al gaat sluiten. In het dorp zelf schijnt wel het een en ander open te blijven. Het is al de hele dag zwaarbewolkt, wat ook nieuw is voor ons. Zouden John & Serena dat weer meegenomen hebben? Komt goed, net wanneer we bij het restaurant met een openingscocktail aanschuiven komt de zon toch nog even door de wolken peeken voordat hij het uiteindelijk toch voor gezien houdt voor de dag.
Koelt nu ‘s avonds ook nog wel behoorlijk af, tot een graad of 20 zelfs. Door de wind is het wel lekker dat we deze keer binnen zitten, uiteraard nog steeds wel met alle deuren open.
De weersverwachting verandert elke keer, het lijkt me ook niet makkelijk om precies te bepalen waar de noordenwind tussen de eilanden door zal gaan stromen en waar het gaat versnellen en waar niet. Omdat het er nu op lijkt dat we net ten oosten van de hardere wind zitten en het daarna weer harder gaat waaien kiezen we er voor om zaterdagochtend vroeg op te staan en de overtocht naar Kreta te gaan maken.
Van Ios naar Kreta is een mijltje of 80, dus net iets minder dan de oversteek vanuit IJmuiden naar Engeland. Buiten het havenkommetje waait het nog behoorlijk in de baai, dus leggen we voor de zekerheid toch maar even een rif aan in het grootzeil voordat we naar open zee varen. Volgens de voorspelling zal het eerst windkracht 5 waaien en zal het verder naar het zuiden langzaam wat minder worden. Het waait precies uit het noorden en onze koers is precies zuid richting Heraklion.
Wanneer de wind onder de 20 knopen zakt halen we toch het rif er maar weer uit, en daarna vervangen we ook de jib maar door de code 0 om wat meer snelheid te maken. We hebben geen spinnaker, dus blijft het voor de wind altijd wat behelpen om de vaart er in te houden. Met afkruisen lukt dat op zich wel maar zullen we veel meer mijlen af moeten leggen. We zouden eigenlijk graag in het licht aankomen, maar dat gaat zo niet lukken. Op zich geen drama, we kiezen er waarschijnlijk toch voor eerst achter het eilandje Dia te gaan liggen voordat we morgen de haven invaren. Maar toch maar even proberen of het te doen is om de boot het hele stuk open bijbel te laten varen. We laten de code 0 staan waar die staat en laten het grootzeil gijpen. Dan zetten we de autopilot op Windvector 180 waardoor de boot automatisch precies voor de wind blijft varen.
Eigenlijk ongelooflijk hoe goed de autopilot in staat is de boot te sturen. Op de hand zou dat behoorlijk tegenvallen, zeker ook door de grote windshifts die we onderweg krijgen, soms 30 graden binnen een paar seconden. Als het dan ook al zou lukken is het ook niet echt (onze c.q.) de bedoeling om 10 uur lang te staan sturen. We zien het eiland nu langzaam aan de horizon opdoemen, en we hebben al die tijd niet één keer in hoeven grijpen. Nog een uurtje of 2 en dan kunnen we in een baai aan de zuidkant van Dia voor anker gaan. Dan zal het wel al net donker zijn, want de wind viel uiteindelijk toch nog wat tegen, de afgelopen uren zo tussen de 8 en de 12 knopen. Dan blijft er met onze snelheid in dezelfde richting maar weinig aan schijnbare wind over.
Dan het laatste uurtje toch nog maar even beide motoren aan, met een knoopje of 9 moeten we in het schemer toch iets makkelijker kunnen ankeren. We hebben netjes nog even met borrelen gewacht tot we er waren, misschien maar goed ook want op de motor voel je de golven van achteren toch een stuk meer. Kappen met schrijven dus ook, ik plak de fotootjes er vanavond of morgenochtend wel even in.
Wat staat er op het menu voor vanavond? Yep: TONIJN!
Hello
This is Jean-Pierre on CAT'LEYA
Enjoy the sun and this beautiful country
BR
Geplaatst door: Jean-Pierre SCHIAVI | 10/03/2017 om 05:33 nm