Prachtige ochtend bij vertrek vanaf Meganisi. De drone mag weer even buiten spelen terwijl we het anker hijsen en opnieuw richting het Lefkas kanaal varen.
Vandaag zijn we eerst maar eens met de dinghy naar het rif gaan kijken bij de kitespot net voorbij het kanaal. Op zich valt het mee, want er is een ingang waar we zelfs met de Greatcircle goed doorheen passen. Daarna is het eigenlijk ook wel voldoende diep, maar niet diep genoeg om dat wanneer er straks behoorlijke golven staan ook met een gerust hart te doen (minder dan 3 meter). Da’s jammer want dan hadden we een pracht plekje gehad, net een stukje van het hele drukke kite baaitje.
Nu zet Marijke ons met de dinghy zo dicht mogelijk bij het strand af en lopen we het laatste stukje. Het begint inmiddels te waaien en in no time zijn er dan ook 50 kites in de lucht. Prima plek ook inderdaad hier achter het rif. De golven buiten bouwen al behoorlijk op, maar hier is het water nagenoeg vlak. Als je het al een beetje kunt is het ondanks de drukte een prima spot, voor een beginner zoals ik blijkt het nog behoorlijk lastig. Stroming en wind brengen me binnen de kortste keren weer bij het strand, en je moet direct tegen de wind weg kunnen varen om daar weer vandaan te komen. Ondertussen nog een aantal kites ontwijken die recht op je afkomen….
De grootste uitdaging komt echter daarna nog wanneer we Marijke bellen dat ze ons weer op kan komen halen. Lopend is het niet extreem ver, maar een kilometer of zo, maar je zakt bijna tot je knieën weg op het strand. De branding en de swell zijn echter inmiddels zo hoog dat dat met al onze spullen ook niet echt uitnodigt. Toch maar proberen een stukje verder dan, eerst een stukje zwemmen en dan ver genoeg van het strand in het bootje proberen te komen. Loopt allemaal goed af, maar de loop-aktie was waarschijnlijk toch verstandiger geweest.
Greatcircle zelf ligt inmiddels ook niet meer echt comfortabel in de branding, ook al hebben we hier wat bescherming van de pieren aan het einde van het kanaal. De wind gaat deze keer ook aan het einde van de dag niet liggen, dus pal tegen de wind en de golven naar Preveza is ook geen briljant idee. Dan toch maar een plekje zoeken aan de kade voor de brug zodat we rustig kunnen slapen. Marijke gaat met Kjeld en Ilse nog even naar het overvolle Lefkas stad, mijn ogen vallen die dag nog eerder dicht dan normaal.
Dan gaan we het de laatste dag voordat we de boot in Preveza town marina zullen gaan leggen toch maar gewoon op de binnenzee achter Preveza proberen. De wind blijft net aan de magere kant maar we gaan het er maar op gokken. Op zich ook heel leerzaam om bij weinig wind te starten, vlieger eerst een stukje naar de “verkeerde” kant om extra vaart te maken voor de start. Ook het varen begint langzaam weer een beetje te komen, deze keer ook naar beide kanten. Heb het gevoel dat ik het Bonaire niveau wel weer ongeveer te pakken heb, maar met al het vallen en opstaan drijf ik nog steeds een enorm stuk af. Hoogte houden tijdens het varen gaat nog wel, maar als je tussendoor steeds wegdrijft kom je zonder bootje nooit meer terug. Plek genoeg hier op de binnenzee, maar fijn dat het bootje er is.
Op de laatste dag varen we de boot in de haven. Prima plekje, waar we hem ook nog van de kant af kunnen leggen. Omdat de haven nog niet af is (al 15 jaar in aanbouw geloof ik) kost het ook een stuk minder dan aan de overkant bij Cleopatra. Zal nog wel bijgesteld worden als het inderdaad lukt om de haven volgend jaar wel af te hebben. Voor ons is dit prima, wij hebben de faciliteiten immers niet nodig, als de boot maar goed ligt. Er is zelfs stroom en water dus helemaal goed.
Ook komen hier nog 2 mannen van Waypoint Sails aan boord. Vanochtend toen we net wakker waren knapte opeens de kraanlijn. Gelukkig lagen we nog voor anker in de windstille baai en konden de lazy-jacks het gewicht van de giek opvangen. Anders was die hard op het dek en/of dak geknald. De man van waypoint heeft alles boven in de mast goed gecheckt, daar zit gelukkig niets verkeerd. De enige verklaring die we achteraf hebben kunnen bedenken is dat we bij het bevestigen van de val van het grootzeil aan de achterkant van de giek (al extra achterstag voor wanneer we alleen met de Code 0 varen) wellicht de val en de kraanlijn om elkaar heen gedraaid hebben en dat de kraanlijn dat gevecht vervolgens verloren heeft. Waypoint gaat de lijn vervangen terwijl wij in Nederland zijn, dus dat loopt allemaal goed af.
Eigenlijk is deze haven qua ligging sowieso leuker dan Cleopatra omdat je midden in het stadje ligt. Best een leuk stadje, beetje toeristisch maar er is dan ook wel van alles. Na de winkeltjes gaan we er ook ‘s avonds maar even eten in het met pergola’s overdekte straatje wat we eerder gevonden hebben. Beetje jammer dat “de kok die de risotto kan maken” pas om 22:00 begint en dat we vervolgens allemaal om de beurt eten krijgen, maar wel een heel gezellig stekkie. Alles nog even afblussen met enorme wafels aan de boulevard en dan morgen vroeg op naar het vliegveld.
Reacties