De volgende morgen is de wind weer gaan liggen, Mark spuit de boot nog een keer af met de hogedrukspuit en ik wandel naar de andere kant van het stadje om een grote supermarkt te zoeken. Als we allebei klaar zijn varen we uit richting Nisos Irakleia een eilandje wat onderdeel is van de kleine Cycladen. Helaas moeten we op de motor, want nu is er geen wind. Het is hier een beetje alles of niets. Ondanks dat wordt het een heerlijk tochtje, kussens weer op het voordek en genieten in het zonnetje. In Irakleia kiezen we voor het tweede baaitje, een soort fjord in de middle of nowhere. Heel bijzonder om hier zo helemaal alleen op de wereld te liggen
We besluiten in de ochtend gelijk richting Koufonisi te varen. We meren af in een piepklein haventje bij een schattig dorpje, waar we door de havenmeester Costas geholpen worden. Dit keer blijven we een nachtje extra liggen omdat ik helaas migraine heb. Terwijl ik in bed lig wordt Mark door Costas uitgenodigd op de koffie bij hem thuis. Het was volgens Mark een interessante sessie, Costas spreekt 5 woorden Engels en Mark 5 woorden Grieks. De hele conversatie ging dus met handen en voeten. Mark kreeg koffie met gebak geserveerd door vrouw en dochters. Helaas vond hij het wat te brutaal om foto’s te maken, ik vind het echt jammer dat ik dit nu gemist heb.
In de avond gaan we nog wel even iets kleins eten in het enige restaurantje wat open is. Hier ontmoeten we Andreas en Merette, de enige andere toeristen op het eiland. Zij zijn in Noorwegen op de TV met een reisprogramma. De volgende dag komen zij nog even een drankje doen bij ons aan boord. Echt een interessant en gezellig stel.
Terwijl zij bij ons aan boord zitten draait de wind en trekt hij weer aan. Volgens de forecast zou het 20 knopen gaan waaien, in werkelijkheid worden we met 50 knopen zijwind op de stenen kade geduwd. Gelukkig dat Mark die grote fenders gekocht had want het is echt ongelooflijk met hoeveel kracht die 30 ton dan tegen de kant gedrukt wordt. Ik lig met migraine in bed en buiten breekt de hel weer los. Ik was echt even helemaal klaar met de wind hier…….
Deze laatste storm is echt teveel voor de nieuwe hoes van de code 0. In Kos gaan we wel zien hoe we dat weer oplossen.
Reacties