Symi

Terwijl Sander en Rud naar het vliegveld rijden verlaten wij ook meteen de haven van Kos. We varen aan de zuidkant van Kos naar het westen, met een U bocht buiten de Turkse territoriale wateren om en dan weer terug richting het oosten naar het Griekse eiland Symi. Het waait weer behoorlijk meer dan de forecast had aangegeven en de boot heeft er zin in.

Wanneer we door de smalle en ondiepe doorgang ten noorden van het stadje varen zien we Symi in de verte al liggen. Prachtig stadje rondom een behoorlijk besloten baai, uitsluitend open naar het oosten.

Het duurt even voordat we een plekje gevonden hebben. De baai is vrij diep in het midden en loopt dan steil aan weerszijden op. Even goed nadenken dus waar je je anker wilt droppen. Voor ons zijn 2 andere boten daar wel heel goed over na aan het denken, het lijkt wel of ze samen het Zwanenmeer aan het dansen zijn in plaats van een plekje aan de kant te vinden.

Marijke heeft er inmiddels al behoorlijk wat handigheid in gekregen, en ook al staat er inmiddels behoorlijk wat zijwind legt ze Greatcircle in 1 keer netjes op haar plaats. De boot is behoorlijk gevoelig voor zijwind, maar het lijkt te werken dat we het aanpakken zoals je met een vliegtuig zou opsturen op final en dan op het laatste moment recht trappen voor de landing.

Rene en Babs liggen er ook met hun HR Momentum, wij hebben hen vorig jaar in Chania al ontmoet. Zij hebben overwinterd in Agios Nikolaos op Kreta.

In de zomer schijnt het hier al behoorlijk druk te zijn, met een stuk of 5 forse veer-/cruiseboten die het stadje aandoen. In deze periode van het jaar zijn het er maar 2, dus dat valt nog mee. Zeker buiten de veerboot tijden is de drukte in het stadje heel overzichtelijk zodat we op ons gemakje alle steile trappen op en af kunnen om zowel het stadje als het uitzicht te bewonderen.

Wanneer we na de eerste wandeling terug komen op de boot is dat eigenlijk maar net op tijd want we komen opeens steeds te dicht bij de kant, terwijl het er eerder toch op leek dat het anker muurvast zat. Later zal blijken dat één van de eerdergenoemde danspartners haar anker toch nog maar eens opnieuw had proberen te droppen. Dat deden ze dan wel bovenop dat van ons, waarna ze het bij het aantrekken ook nog voor elkaar kregen om ons anker los te trekken. Lekker dan!

Omdat ze nog steeds bovenop onze ketting liggen zit er niks anders op dan dat zij ook weer losgooien en het anker binnenhalen. Dan komen wij ook los en kunnen we allemaal weer opnieuw een plekje zoeken. Hij waait inmiddels zo behoorlijk dat we er ook maar voor kiezen om aan de overkant te gaan liggen, een beetje meer naar de buitenkant van de haven lopen we ook minder risico op onvrijwillig inhaken.

De wind en golven weten vanaf die avond om het hoekje de baai in te draaien en daar wordt de baai heel onrustig van. Blij dat we een cat hebben, want je moet heel goed kunnen slapen wil je op de boten naast ons een oog dicht hebben kunnen doen.

Na 3 nachten in Symi trekken we weer verder, eerst maar eens dicht langs de kust om het eiland heen naar Panormitis, een beschutte baai bij een klooster aan de zuidkant. Op zich een aardige baai, maar na een uurtje aan het anker daar met opnieuw een behoorlijk cruiseschip voor onze neus aan de kant varen we toch nog maar een stukje door.

Het plan is om om de zuidwestpunt van Rhodos heen naar Lindos te varen. Op weg daar naar toe kunnen we dan overnachten bij een eiland voor de kust. Chalki is ook een mooi plekje met aan weerszijden van het plaatsje een prima plek om te ankeren.